Włączenie Polski do globalnej sieci pośrednictwa pracy: Przypadek filipińskich migrantów pracowniczych
Głównym celem niniejszego projektu jest zbadanie nowych transgranicznych filipińskich sieci migracyjnych w kontekście włączenia Polski do globalnego obiegu pośrednictwa pracy.
W ostatnich latach Polska weszła w nowy etap migracji, która sytuuje ją w sieciach o zasięgu globalnym. Coraz liczniej sprowadzani migranci zarobkowi z odległych rejonów świata uzupełniają rosnący niedobór rąk do pracy, którego nie jest możliwe zaspokojenie migracjami z krajów regionu (głównie z Ukrainy). Interesującym przykładem migrantów pracowniczych do Polski w ostatnich latach stali się Filipińscy. Według danych Ministerstwa Rodziny Pracy i Polityki Społecznej w 2018 roku w Polsce wydano dla nich łącznie 2.676 zezwoleń na zatrudnienie. Razem z obywatelami Nepalu, Bangladeszu i Indii stanowią intensywnie rosnącą kategorię migrantów zarobkowych z Azji Południowej i Południowo – Wschodniej.
Najnowszy wzrost udziału Polski w globalnym obiegu migracyjnym wiąże się ze wzrostem liczby i instytucjonalizacją mechanizmów i punktów dostępu do pracy tzw. entry points. Nowy wymiar migracji filipińskiej do Polski ma związek z rosnącą aktywnością agencji pośrednictwa pracy, w przypadku Filipin najbardziej aktywne stają się rządowe agencje pośrednictwa jak POEA, kontrolujące legalność firm i pracodawców decydujących się powierzyć migrantom pracę. Z danych statystycznych wynika też, że lata 2014 – 2015 to skokowy wzrost migracji do Polski, w związku, z czym, zmieniły się również mechanizmy pośredniczące. Przykład filipiński wskazuje na przewagę nieformalnych transnarodowych mechanizmów bazujących na rozbudowanych sieciach powiązań i kontaktów. Ich wnikliwe zbadanie zasługiwałoby na opracowanie ze względu na nieoficjalny charakter tych mechanizmów i możliwe w tym zakresie nadużycia.
Migranci filipińscy, którzy trafiają do Polski stanowią również interesujący przykład tzw. transmigrantów, których życie codziennie zależy od sieci powiązań powstałych ponad granicami państwowymi. Projekt wpisze się w tym wypadku we współczesne nurty badawcze nad migrantami, przede wszystkim zjawisko transnacjonalizmu. Co więcej, projekt uzupełni dotychczasową literaturę dotyczącą obecności Filipińczyków w Europie i na świecie, odwołując się pierwszy raz do przykładu tych migracji do Polski.
Jednostka realizująca: Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji UW
Okres realizacji: 2020-2024
Finansowanie: Narodowe Centrum Nauki, numer projektu 2019/35/O/HS6/02329